به نقل از «ایسنا»

این عروسی به معنای پایان خوش نیست

تاریخ انتشار: ۵ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۴۵۴۱۳

ماجرا با سوگواری آغاز می‌شود و با مجلس عروسی ادامه پیدا می‌کند ولی اشتباه نکنیم، اتفاقا این عروسی به منزله پایانی خوش نیست.

این خلاصه‌ای است یک خطی از نمایش «هملت» به کارگردانی شایان افشردی که به عنوان اثر برگزیده بیست و سومین جشنواره تئاتر دانشگاهی، این روزها در تالار مولوی روی صحنه است.

این نمایش گرچه نام «هملت» را با خود دارد ولی گروه اجرایی تعصبی بر این اثر ندارند و این نمایشنامه در کنار دو نمایشنامه دیگر، دستاویزی است برای آنان تا ایده‌های اجرایی خود را روی صحنه بیاورند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

افشردی که به تازگی در مقطع کارشناسی ارشد تئاتر از دانشکده هنر و معماری فارغ‌التحصیل شده است، در گفتگو با ایسنا از اجرای این هملت خاص می‌گوید، از سرنوشت مبهم جشنواره تئاتر دانشگاهی نگران است، از وضعیت تئاتر خصوصی انتقاد می‌کند و گله دارد که این روزها هر کسی با حضور در چند جلسه کلاسی به بازیگر و کارگردان تبدیل می‌شود.

او برای اجرای این نمایش نگاهی به سه نمایشنامه «هملت» شکسپیر، «هملت ماشین» هاینر مولر و «روز مرگ در داستان هملت» نوشته ماری کلتس داشته است و در این زمینه می‌گوید: «هملت» ما نوشته خودمان است ولی برگرفته از این سه اثر است. درواقع خط داستانی مال ماست ولی بیشترِ دیالوگ‌ها و موقعیت‌هایِ کار بر اساس این سه متن است.

او که نمایش خود را تنها با بهره گیری از دو شخصیت «هملت» و «اوفلیا» روی صحنه می‌برد ، ادامه می‌دهد: در اجرای ما این دو شخصیت بعضی شخصیت‌های دیگر را بازنمایی می‌کنند.

داستان این نمایش از کلیسا و مجلس سوگواری پدر هملت آغاز می‌شود و با مجلس عروسی هملت و اوفلیا ادامه پیدا می‌کند ولی به گفته افشردی، نمایش پایانی خوش ندارد و پایان آن بیشتر برگرفته از نمایشنامه «هملت ماشین» هاینر مولر است که هملتی شبیه ما دارد و از هملت کلاسیک شکسپیر دورتر است. ضمن اینکه «هملت» این گروه خیلی روایت‌پذیر نیست بلکه تکه‌تکه و هذیان‌زده است.

افشردی با اینکه بار نمایش را بر دوش هملت و اوفلیا انداخته اما تاکید می‌کند که این هملت، اصلا یک اثر عاشقانه نیست بلکه با با بخش‌های عاشقانه این نمایشنامه برخورد طنازانه‌ای صورت گرفته است.

او می‌گوید: بیشتر از نمایشنامه «هملت»، ایده‌های اجرایی خودمان برای‌مان مهم بود. این نمایشنامه بهانه‌ای بود تا شیطنت‌های موردنظرمان را روی صحنه انجام دهیم تا اینکه عرض ارادت ما به شکسپیر باشد. بنابراین گرچه خودمان هم «هملت» اجرا می‌کنیم ولی تعصبی بر آن نداریم و با آن شوخی می‌کنیم.

او که نمایشش اثر برگزیده بیست و سومین جشنواره تئاتر دانشگاهی است، در ادامه از وضعیت مبهم این جشنواره ابراز  تاسف می‌کند:  جشنواره تئاتر دانشگاهی پیش از کرونا هم دچار مشکلاتی بود که با ورود کرونا تسریع شد. دوره پیش این جشنواره، به دلیل کرونا با تاخیر برگزار شد و الان هم هنوز دبیر دوره بعدی مشخص نیست و دانشجوها منتظر مشخص شدن دبیر و اعلام فراخوان هستند ولی سرنوشت جشنواره کاملا مبهم است.

افشردی ادامه می‌دهد: کرونا به جشنواره خیلی آسیب زد ولی این مشکلات پیش از آن آغاز شده بود و کرونا به آن سرعت بخشید. برای مسئولان وزارت علوم سرنوشت این جشنواره مهم نیست در حالیکه جشنواره تئاتر دانشگاهی در دوره‌هایی، کیفیتی بسیار بالاتر از جشنواره فجر داشته است و هنوز جشنواره دیگری را نمی‌توانیم با ویژگی‌های آن ببینیم.

او در پاسخ به این پرسش که به عنوان یک دانش‌آموخته تئاتر چه چشم‌اندازی رو به روی خود می‌بینید، می‌گوید: هیچ! از نظر وضعیت تئاتر، در دوران وحشتناکی هستیم. اجراهای این مقطع و وضعیت سالن‌ها اسفناک است. نه تنها هیچ چشم‌اندازی نداریم، بلکه رو به رویمان پر از سیاهی، چاله و ناممکن است.

افشردی با یادآوری شکل‌گیری تئاترهای خصوصی در دهه ۹۰ اضافه می‌کند: این جریان آسیب‌های بسیاری به تئاتر ما زد که باید شناسایی شوند. پیش از کرونا هر شب ۱۰۰ نمایش روی صحنه می‌رفت. در تماشاخانه‌های خصوصی بویژه بعد از کرونا گاه آثاری تعجب‌برانگیز روی صحنه می‌رود. گویی بعضی‌ها تئاتر را به شکلی فهمیده‌اند که تاسف‌برانگیز است و حتی شیوه‌های تبلیغاتی‌شان بسیار زشت است چراکه گاه در تبلیغات تئاتر اتفاقاتی می‌افتد که برای تبلیغ کالاهای جنسی چنین چیزی نمی‌بینیم. هویت بصری‌شان، نشان‌گر کیفیت کار و طرز فکر آن گروه است.

او با ابراز تاسف فراوان ادامه می‌دهد: بسیار غم‌انگیز است که به اسم تئاتر و به بهانه زنده نگه داشتن آن چه می‌کنند! این جملات شوخی ابلهانه‌ای است با تئاتر و به نام آن به نفع خودشان سوءاستفاده می‌کنند زیرا تئاتر، هزاران سال است که زنده است.

افشردی با اشاره به اینکه تئاتر خصوصی به غلط اتفاق افتاده است، یادآوری می‌کند: آنچه امروز به عنوان تئاتر خصوصی در جریان است، با آنچه خواسته هنرمندان بود، فرسنگ‌ها فاصله دارد. قرار بود خصوصی‌سازی برای از بین بردن چند قطبی بودن سالن‌های دولتی اتفاق بیفتد ولی حالا هر کسی بخواهد می‌تواند تئاتر کار کند. می‌توان یک ماهه کارگردان و بازیگر شد. شما به راحتی می‌توانید در یک کارگاه آموزشی با عنوان از ایده تا اجرا ثبت نام کنید و با ۱۲ جلسه، تبدیل به بازیگر و کارگردان شوید و نمایش‌تان را در هر جایی که دوست دارید، ، اجرا کنید.

شایان افشردی خاطرنشان می‌کند: در شورای نظارت و ارزشیابی، هیچ‌گونه ارزشیابی وجود ندارد و کار این شورا تنها به نظارت خلاصه شده و این تلخ است که به اسم تئاتر، هر کاری می‌کنند و بعید می‌دانم با این وضعیت اتفاق خوبی رخ بدهد.

نمایش «هملت» تا روز ۱۳ اسفند ماه در مرکز تئاتر مولوی روی صحنه است. این نمایش هر شب ساعت ۱۹ و سی دقیقه و به مدت ۵۵ دقیقه روی صحنه می‌رود.

انتهای پیام

  

منبع: ایسنا

کلیدواژه: جشنواره تئاتر دانشگاهی روی صحنه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۴۵۴۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بازگویی مشکلات و دغدغه‌های روز جامعه اولویتم در اجرای نمایش است

ایسنا/خراسان رضوی کارگردان نمایش «میتینگ» گفت: امروزه نمایشی که به روی صحنه می‌رود باید حرف دل مردم باشد، همیشه در نمایش‌هایم اولویتم دغدغه‌های امروزه جامعه و مردم بوده است و تلاش کرده‌ام تا نمایش‌هایی را روی صحنه ببرم که حرف جامعه در آن زده شود.

محمدرضا اربابی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: این نمایش ژانری کمدی دارد و به اتفاقاتی که در یک دانشگاه رخ می‌دهد، می‌پردازد. در واقع این نمایش نشان‌دهنده بخشی از جامعه و عده‌ای از انسان‌ها است که شخصیت‌های نمایش به تعریف آن می‌پردازند.

وی در خصوص عوامل این نمایش اضافه کرد: در نمایش میتینگ بازیگران جوان در کنار هنرمندان پیشکسوت و با سابقه تئاتر مشهد به روی صحنه می‌روند. گروه از اواخر سال گذشته تمرینات خود را آغاز کرد و در حال حاضر با تلاش شبانه‌روزی ۲۰ شب نمایش را روی صحنه بردیم.

اربابی با اشاره به واکنش و بازخوردهای نمایش خود گفت: در این چند شب اجرا استقبال‌ها بسیار خوب و راضی‌کننده بوده است، همچنین اساتیدی که به دیدن نمایش آمدند بسیار راضی بودند و با توجه به اینکه نمایش در دل مافیا اتفاق می‌افتد، تحلیل‌های جامعه‌شناسی و روانشناسی زیادی از نمایش داشتند.

وی افزود: مخاطب عام نیز به خوبی توانسته بود با نمایش ارتباط برقرار کند، علاوه بر نظرات مثبت نقدهایی بر نمایش وجود داشت که همگی بسیار محترم هستند در مجموع با استقبال مخاطبان و فروش بالای نمایش از عملکرد تیم و گروه نمایش راضی هستم و خوشحالم که مورد قبول مخاطب قرار گرفته است.

کارگردان نمایش «میتینگ» با بیان اینکه همیشه تلاش کرده‌ام تا نمایش‌هایی را روی صحنه ببرم که حرف جامعه در آن زده شود، خاطرنشان کرد: پس از پایان هر نمایشی، نمایشنامه‌های مختلفی را مطالعه می‌‎کنم که حرف امروز و دغدغه جامعه باشد و بتوانم با آن ارتباط برقرار کنم حتما آن را انتخاب و اجرا می‌کنم.

اربابی اضافه‌ کرد: امروزه نمایشی که به روی صحنه می‌رود باید حرف دل مردم باشد؛ اجرای نمایش‌هایی مانند «هملت» و «اوتولو» زمانی می‌تواند موفق باشد که بر اساس نیازهای امروز جامعه، نه دغدغه‌های جامعه گذشته باشد. همیشه در نمایش‌هایم اولویت‌ام دغدغه‌های امروزه جامعه و مردم بوده است.

اجرای تئاتر کمدی با ریسک بالایی همراه است

وی با بیان اینکه نمایش میتینگ یک کار کمدی است و اجرای آن ریسک بالایی داشت، اظهار کرد: تقریبا در بیشتر ژانرها مانند مذهبی و یا تاریخی نمایشی را اجرا کرده‌ام و نمایش میتینگ دومین کاری کمدی من بود. اولین سابقه کار کمدی‌ام به نام پرواز ۷۳۷ بود که در یزد به روی صحنه بردم.

کارگردان نمایش «میتینگ» با بیان تجربه کاری کمدی افزود: اجرای نمایش کمدی سخت و خوب است، اجرای نمایش کمدی میتینگ با سابقه کاری که داشتم به نوعی ریسک بود. اجرای نمایش کمدی و خنداندن مخاطب در هر دوره ای کار سخت و مشکلی است، چرا که باید برای خنداندن مخاطب موقعیت کمدی ایجاد کرد که کار دشواری است.

اربابی اضافه‌ کرد: اجرای نمایش میتینگ تجربه‌ای متفاوت بود و سعی می‌کنم برای تئاتر بعدی یک نمایش کمدی سیاه را انتخاب کنم تا بتوانم خودم را به چالش بکشم و کارهای مختلفی را در ژانرهای متفاوت به روی صحنه برده باشم.

وی در خصوص جایگاه تئاتر مشهد خاطرنشان کرد: به‌عقیده من فضای تئاتر مشهد به نوعی پراکنده و حمایت از نسل جوان کمتر است، در حالیکه باید به جوانان فرصت دیده شدن را بدهیم. حمایت برخی از اساتید نیز به دلیل حضور نسل جوان در تئاتر است که بسیار ممنون آن‌ها هستم.

اساتید تئاتر باید از نسل جوان حمایت کنند

کارگردان نمایش «میتینگ» با اشاره به اینکه اجرای تئاتر در مشهد کار دشواری است، عنوان کرد: با توجه به اینکه مشهد شهری مذهبی بوده اجرای نمایش نیز کار دشواری است. اساتید باید از نسل جوان حمایت کنند نه اینکه روبه روی آن‌ها بایستند.

اربابی در پاسخ به این سوال که آیا می‌توان شاهد اتفاقات خوبی در سال جدید برای تئاتر مشهد بود یا خیر، گفت: قطعا می‌توان سال خوبی را برای تئاتر مشهد پیش‌بینی کرد؛ چراکه نمایش‌های روی صحنه کیفیت بالایی دارند و نسل جوان بیشتر از گذشته در تئاتر حضور دارند. در این ایام نمایش‌هایی با حضور نسل جوان دیده‌ام که به نظرم می‌توان امسال و سال آینده در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر چند نماینده از مشهد حضور داشته باشد.

وی تصریح کرد: گروه ما نیز در حال رایزنی است تا نمایش میتینگ را با شکلی مدرن شده در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به روی صحنه ببرد.

عکس تزئینی است

یکی از مشکلات تئاتر حضور بازیگرانی است که تخصص کافی را ندارند

رضا سپهر، بازیگر تئاتر میتینگ نیز در خصوص ایفای نقش در نمایش «میتینگ» اظهار کرد: در این نمایش عهده‌دار ایفای نقش «پرور» هستم که یکی از کاراکترهای اصلی نمایش است. پرور دارای شخصیتی متعارض و در واقع به گونه‌ای آفتاب‌پرست است که مسئولیت حراست و سلف دانشگاهی به نام دارقوزاباد را برعهده دارد.

این بازیگر تئاتر افزود: دانشگاهی که بخش کوچکی از جامعه محسوب می‌شود و نماد افرادی دو رو است که ظاهر و باطنی متفاوت دارند و دانشجویانی که در آنجا تحصیل می‌کنند دانشجویانی روشنفکر نیستند و به راحتی تحت تاثیر قرار می‌گیرند که در آخر کاراکتر پرور با رانت و قدرتی که دارد تصمیم‌گیرنده دانشگاه می‌شود.

وی با بیان اینکه حضور عوامل برجسته‌ دلیلی برای ترغیب ایفای نقش در این نمایش بود، گفت: کارگردان نمایش آقای محمدرضا اربابی هستند و نمایشنامه توسط آقای عباس جانفدا نوشته شده است و دیگر عوامل نمایش که جزو افراد با سابقه تئاتر مشهد هستند، در تصمیمم برای حضور در این نمایش بسیار تاثیرگذار بود.

این بازیگر تئاتر با اشاره به اینکه واکنش‌ها نشان می‌دهد که به خوبی از عهده ایفای نقش برآمده‌ام، بیان کرد: بر اساس مشورت‌هایی که صورت گرفته بود ایفای نقش این کاراکتر به من پیشنهاد شده بود و باتوجه به نوع کمدی نمایش و دیالوگ قرار بر این شد تا نقش پرور را اجرا کنم که خوشبختانه به خوبی توانستم از عهده اجرای آن بربیایم و اساتید و پیشکسوتانی که نمایش را دیده‌اند از ایفای نقش بسیار راضی بودند.

سپهر ادامه داد: تمام تلاشم بر این بود که به خوبی کاراکتر پرور را معرفی کنم و خوشحالم که این کار به خوبی انجام شد، همچین در اجرای کمدی نمایش، برقراری ارتباط کلامی و جذب مخاطب به خوبی انجام گرفت.

وی در پاسخ به این سوال که چه چیزی باعث شد تا عهده‌دار نقش شخصیت پرور در نمایش شود، گفت: مهمترین دلیلی که باعث شد در ایفای نقش پرور مصمم شوم تضادی است که میان کاراکتر نمایش با شخصیت اصلی من وجود دارد؛ پرور شخصیتی است که نقاب بر چهره دارد، در حالیکه در واقعیت شخصیتی متعارض با این کاراکتر دارم و از دو رویی پرهیز می‌کنم.

این بازیگر تئاتر ادامه داد: وجود این چالش‌ها باعث شد تا برای اجرای این شخصیت مصمم شوم و در نمایش ایفای نقش کنم و خرسندم که با این کار توانستم سهم کوچکی در این موفقیت داشته باشم.

سپهر خاطرنشان کرد: نمایش میتینگ اولین تجربه کاری من با آقای اربابی است، ایشان کارگردان جوان و با ذوقی هستند که اخلاق حرفه‌ای را به خوبی رعایت می‌کنند. یکی دیگر از نکات مثبت آقای اربابی نسبت به دیگر کارگردانان تعاملی بود که با پیشکسوتان نمایش داشتند، او به عنوان کارگردان پذیرای ایده و پیشنهاداتی که از سوی گروه ارائه می‌شد بود.

وی افزود: آرامشی که توسط کارگردان کار در گروه برقرار می‌شد بسیار حائز اهمیت است؛ برخلاف کارگردانان دیگری که با ادبیات نامناسب استرس بیشتری به بازیگران وارد می‌کنند، ایشان با متانت آرامش را  در گروه حاکم می‌کرد و من از کار در کنارش لذت بردم.

نمایش‌های روی صحنه مشهد به سمت رئالیست بودن پیش رفته‌اند

این بازیگر تئاتر در خصوص جایگاه تئاتر مشهد گفت: کیفیت نمایش‌های روی صحنه بهتر ازسال‌های گذشته است و نمایش‌ها به سمت رئالیست پیش رفته‌اند و می‌توان گفت نسبت به نمایش‌هایی که قبلا اجرا می‌شد شاهد رشد هستیم، اما متاسفانه از لحاظ  کیفیت متن و نمایشنامه‌ها در این چند سال افت قابل توجهی را شاهد بوده‌ایم.

سپهر با اشاره به تنوع ژانرهای مختلف نمایش‌های روی صحنه مشهد، بیان کرد: مشهد قطب دوم تئاتر کشور است، در طول این سال‌ها شاهد آثار متنوعی در ژانرهای مختلف هستیم که هر نوع سلیقه‌ای را پوشش می‌دهد، اما در این میان کارگردان معدودی هستند که به واسطه شهرت و یا بازیگران، نمایش‌هایشان فروش خوبی دارد و دیده شده‌اند.

تربیت نابازیگر در کارگاه‌های آموزشی نامعتبر

وی با بیان اینکه برگزاری کلاس‌های آموزشی توسط افراد بی‌سابقه باعث لطمه به تئاتر می‌شود، اظهار کرد: متاسفانه کارگاه‌ها و کلاس‌های آموزش بازیگری برگزار می‌شود که به جز تعدادی اکثرا توسط اساتیدی که تخصص ندارند اداره می‌شوند و به ظاهر بازیگر آموزش می‌دهند که در واقع اینگونه نیست.

این بازیگر تئاتر خاطرنشان کرد: به عقیده من افراد که وارد حیطه بازیگری می‌شوند باید پس از گذراندن کلاس‌های آموزشی در بخش‌های کوچکتر شروع به کار کنند و پس از آن در بلک باکس‌ها ایفای نقش کنند تا پس از کسب تجربه‌های بیشتر وارد سالن اصلی تئاتر شوند.

بازگیری تئاتر نیازمند استعداد و مطالعه کافی است

سپهر افزود: بسیاری از بازیگران کار اولی با رانت و مافیا در نمایش‌های اصلی نقشی را ایفا می‌کنند، در صورتیکه بازیگری نیازمند استعداد و مطالعه کافی است و اگر هوش بازیگری نداشته باشیم، نمی‌توانیم در قاب صحنه باقی بمانیم.

انتهای پیام